«به نام پروردگار عدالت»

سلام ... سلامی درد مند ... سلامی با دلی پر ز خون ... سلامی با فریاد های پر ز عدالت خواهی

آنگاه که ظلمی هست و تو سکوت میکنی ، چه در میکده مست نوشیدن شراب باشی و چه در عبادت گاه مست خواندن دعا ، هر دو یکیست ... وای بر ما که شنیدیم ناله هایش را و سکوت کردیم ... وای بر ما ....

امشب از توی گوشی یکی از دوستان فیلم دختری رو دیدم که از خونه فرار کرده بود و بعد از مدتی برگشته بود و یه عده ای که نمیدونم خانوادش بودن یا هم محلی هاش توی کوچه شروع میکنن به کتک زدنش .. به حدی که تمام بدنش کبود میشه و این کبودی ها قابل رویت هست چون اینقدر زده بودنش دیگه لباس سالمی توی تنش نبود .. اون دختر کف کوچه روی زمین نیمه جون افتاده بود تا اینکه با ضربه یه تخته سنگ بزرگ به سرش برای همیشه از بین ما میره ... روحش شاد ( فاتحه یادتون نره )

شاید بیش از ده نفر دور و اطراف اون دختر رو گرفته بودن و چه بی شرمانه به جای نجات جونش شروع کرده بودن به فیلم گرفتن از اون ... از لحظه به لحظه های شکنجش فیلم میگرفتن .... وای بر ما .. وای بر ما ... وای بر ما ....

به کدامین گناه او را اینچنین نابود کردند ؟؟؟ مگر او برنگشته بود ؟؟؟ تو ای انسان در خواب فرو رفته  ... با تو ام ای انسان مجسمه ای ... با تو ... خداوند با آن همه عظمتش او را بخشیده بود تو به چه حقی بر اساس کدام قانون و عدالت چنین ظالمانه حکم کردی بر کشتنش ؟؟؟ وای بر و تو ... وای بر ما ...

بین اون همه جمع ... بین اون همه مرد که ادعاشون میشه سرشار از غیرتن و مردونگین .. حتی یه جوون مرد هم نبود که اون دختر رو از زیر شکنجه نجات بده ... همه با لذت فقط نگاه میکردن و فیلم میگرفتن ... آیا این قرن ، قرن توحش و بی عدالتی نیست ؟؟؟

وقتی این فیلم درد ناک رونصفه دیدم ناخودآگاه به اطرافیانم گفتم تمام کسانی که اطراف اون دختر بودن و کاری نکردن در مرگش ... یا فراتر بگم در شهادتش گناه کار و مقصر بودن .. که یه لحظه به خودم اومدم ... منم زجر اون دختر رو دیده بودم ... غم تنهاییش یهویی توی دلم سنگینی کرد ... غم مرگ مظلومانش داشت روحمو میخورد ... تنها راهی که به ذهنم میرسید این بود که حداقل چند کلامی بنویسم ... بنویسم و بهشم بگم که معصوم من ، فرشته من آسوده باش ... آسوده باش که دیگر در این دنیای پر توحش نیستی ... آسوده و آرام در آغوش پروردگار زیبا تا ابد بخواب ...

روحت شاد ای بانوی بی گناه ...

تا به امروز هر چقدر مرگ بر آمریکا گفته ایم بس است ... حالا وقت آن است که همه با هم فریاد بزنیم مرگ بر بی عدالتی ... مرگ بر قانون های کاذب ... مرگ بر قرن توحش ...

خواهر عزیزم منو ببخش ... منو ببخش که در اون لحظه های پر درد و  پر شکنجه کنارت نبودم ... خواهر گمنام و غریبه ی من ، مرا به خاطر غم تنهایی هایت ببخش ... دوستت دارم ... روحت شاد ...

به امید ظهور منجی دو عالم حضرت مهدی ( عج )

« به نام پروردگار خالق دست های مهربان مادر»

بهشت زیر پای مادران است

روزی عاشقی از پروردگار پرسید : پروردگارا چرا میگویی بهشت زیر پای مادران است

آنگاه خداوندگار ایثار و انصاف رو کرد به عاشق و گفت ببین ...

سپس پروردگار بهشت را در آغوش مادر گذاشت و مادر آن را در آغوش خود گرفت اما در همان هنگام کودکش شروع کرد به گریه کردن و مادر بلافاصله بهشت خداوندی را به زیر پایش گذاشت تا کودک دلبندش را در آغوش بگیرد و آنگاه کودک آرام شد و مادر تا ابد کودک را در آغوش گرفت .

 

مادرم ، ای بهترین ، ای که جز تو ندارم و نجویم و نخواهم دوستت دارم

واقعا چه کسی جز یه مادر عاشق میتونه بهشت رو به خاطر در آغوش کشیدن کودکش به زمین بذاره ؟؟ آیا دستانی بجز دستان پر محبت مادر قادر به این ایثار هست ؟؟

میلاد دخت پیامبر اکرم ( ص ) فاطمه زهرا ( س ) را به همه عاشقان تبریک میگیم

روز مادر رو به همه مادران مهربان تبریک میگیم بخصوص دو تا مادرای عزیز خودمون

مامان ژیلا جون و مامان معصومه  جون ، خیلی خیلی دوستتون داریم روزتون مبارک

مامان بزرگای خوش قلبمون از صمیم قلب دوستتون داریم

پا وب : امروز چهارشنبه 13 تیر ماه 1386 ساعت 19:32 سعید عزیز بهم زنگ زد و از راه دور روز زن رو بهم تبریک گفت . این بهترین و قشنگترین هدیه ای بود که در تمام زندگیم گرفتم . سعید خوبم به خاطر همه چیز ممنون ، از صمیم قلب دوستت دارم

« به نام پروردگارخالق دنیای رنگا رنگ »

سلام به همه دوستان عزیز .... قبل از اینکه این متن رو کامل بخونید اول توی ذهنتون رنگ یا رنگ هایی که دوست دارین رو انتخاب کنید ... کردین ؟؟؟؟ خب حالا بخونید :

قرمز : شخصیتی متکی به خود ، مسلط به امور ، نیرومند ، فعال ، پر تحرک ، سرشار از حس زندگی ، سرکش و پر هیجان در عین حال این رنگ میتواند آزار دهنده ، محرک عصبانیت و آشفتگی آور نیز باشد .

آبی : دارای شخصیتی آرام ، تفکر بر انگیز ، منطقی ، خونسرد ، لطیف ، قابل اعتماد و پر رمز است و تاثیر آرامش بخش روی سیستم عصبی دارد .

زرد : شخصیتی دوگانه دارد ، از یک طرف جذاب و محرک است و از یه طرف شکننده و بی دوام  . در حالت خلوص خود  ، نمایی از ذکاوت و دانایی است اما به محض رقیق و تاریک شدن نشانه بی اعتمادی ،  بی خودی و تردید است . رنگی مهاجم و انعطاف پذیر است که به سرعت خاموش میشود و از انرژی می افتد .

سفید ( البته چون نمیتونستم رنگ سفید رو بذارم به جاش خاکستری رو گذاشتم ولی شما سفید ببینید ) : دانش ، فهم انسانی ، روشنایی معنوی ، نور الهی ، آرام .

سیاه : ناپایداری ، تردید ، مشکوک و بی اعتماد .

سبز : امید ، زندگی دوباره ، دانش و ایمان معنوی ، نشانه رستاخیز و صعود روحانی به عالم بالاست و با نمک .

نارنجی : نشانه بلوغ ، جوانی ، شادابی . رنگی سرخوش ، وجد آور و پر نشاط که تحمل آن به سادگی میسر نیست .

بنفش : مرموز و ابهام بر انگیز ، شور آمیز و تفکر برانگیز و گاه زمینی و گاه آسمانی ست

خصوصیات سایر رنگ ها رو میتونید با توجه به اینکه از تریکب کدوم رنگ ها به وجود اومدن حدس بزنید . مثلا خاکستری از ترکیب سفید و سیاه ست پس فردی که خاکستری باشه ترکیبی از شخصیت سفید و سیاه ست .

                                             حالا شما چه رنگی هستین ؟؟؟

پا وب : لطفا توی کامنت هاتون رنگی رو که هستین بگین خوشحال میشم با شخصیتتون بیشتر آشنا بشم

بدورد ...حق نگهدارتون آسمونی ها ...

« به نام خداوندگار یاری رسان »

دوست عزیزی ( جناب ... ) سوال خوبی رو پرسیدن :  « دوست داری وقتی بعد از صد سال مردی چه جوری ازت یاد کنن . اصلا تا حالا به این فکر کردی که واسه چی باید بعد از مردن از تو اسمی بیارن. یا یه جور دیگه بگم . دوست داری یکی مثل اسکندر و یا هیتلر خون خوار و مردم آزاد بشی یا یکی مثل علامه جعفری یا مطهری یا هر آدم خوب دیگه ای باشی یعنی خوب یا بد؟؟؟ »

راستش اول از همه باید بگم که همونطور که هیچ انسانی زن و مرد مطلق نیست هیچ انسانی هم خوب و بد مطلق نیست چون بدی و خوبی همه اموری نسبی هستن ... میشه توی یه جمله گفت : شاعر و جانی در وجود هر انسانی هست ... .

شما میخواهید از راز مرگ سر در آورید . اما این راز را چگونه پیدا میکنید ، مگر آنکه او را در دل زندگی بجویید .بوم که چشمان شب گیرش در روز کور است ، از راز روشنایی سر در نمی آورد . اگر به راستی میخواهید روح مرگ را ببینید ، دروازه دل خود را به روی زندگی باز کنید . زیرا که زندگی و مرگ یک چیزند ، چنان که رودخانه و دریا هم یک چیزند .

 

کمتر انسانی هست که بگه میخواد بعد از مرگش همه با بدی ازش یاد کنن و شمار زیادی از انسان ها لفظا میگن که میخوان یاد و خاطرشون خوش و نیک تا ابد باقی بمونه اما برای این نیک بختی قدمی بر نمیدارن گروه دیگه ای هم هستن که علاوه بر خواستن نام نیک به دنبال اعمال نیک هم میرن و دسته ای هم هستن که مهم براشون خوب بودن و کمک کردن به دیگران حالا چه نام نیکشون شهره خاص و عام بشه چه گمنام بمونن ...

 
میان همه جوی ها ، که همراه همه رود ها ، به دریا سرازیر میشدند ، جوی کوچکی هم بود که هیچ میل سرازیر شدن به دریا را نداشت !... وقتی سایر جوی ها پرسیدند چرا ؟ گفت : من هرچند در مقابل عظمت دریا بس ناچیز و خوارم !... اما من .... گمنامی گم نشده را بیشتر از شهرت گم شده دوست دارم ...

 

شاید بشه گفت مرگ و زندگی یا بودن و نبودن اصلا مهم نیست، اصلا مهم نیست که روحمون همراه جسممون در این کره خاکی باشه یا نه یا حتی مهم نیست که نام نیکی ازمون باقی بمونه یا نه ، مهم اینکه لحظه های زندگی خود و دیگران را  به صورتی ملکوتی دربیاریم یاد جمله ای از واسوانی افتادم که میگه : « دست هایی که یاری میرسانند ، مقدس تر از دست هایی هستند که دانه های تسبح میگویند .»

 
خدایا به من زیستی عطا کن که در لحظه مرگ بر بی ثمری لحظه ای که گذشته است حسرت نخورم و مردنی عطا کن که بر بیهودگیش ، سوگوار نباشم .

خدایا چگونه زیستن را تو به من بیاموز ، چگونه مردن را خود خواهم آموخت.


یاد و خاطر دکتر شریعتی ، جبران خلیل جبران ، کارو ، واسوانی  تا ابد زنده باد ....

پا وب : از دوستان عزیز جناب ...  خیلی ممنونیم که اینقدر به ما لطف دارن و امیدواریم که بازم مارو راهنمایی کنند  . تمامی دوستان عزیز در صورت تمایل میتونند مطالبی رو که خودشون نوشتن رو برامون میل کنند تا بانام خودشون توی وبلاگ بذاریم ... همواره منتظر راهنمایی های ارزشمندتون هستیم ...

خداوندگار خدا همواره حافظ و نگهبانتان باد ... یا  حق

هدیه پروردگار...
[عناوین آرشیوشده]